Revitalisering van het mijnverleden in Heerlen door hybride taalculturele praktijken

Auteurs

  • Leonie Cornips Sociaal Historisch Centrum voor Limburg
  • Louis van den Hengel Sociaal Historisch Centrum voor Limburg

DOI:

https://doi.org/10.58484/ssegl.v63i12397

Trefwoorden:

twintigste eeuw, eenentwintigste eeuw, cultuurgeschiedenis, Limburg, Heerlen, mijnbouw, herinneringen

Samenvatting

Revitalisation of Heerlen’s coal mining past through languagecultural practices

This paper examines how inhabitants of Heerlen relate to the coal mining past of this city through a variety of languagecultural practices that cut across diverse media forms and genres, both textual (poems, rap songs), visual (portrait photography, material commodities), and digital (posts on Facebook, YouTube videos). Through these practices people in Heerlen express, repeat, and renew their individual and collective memories of Heerlen as the centre of the former Eastern Mining District in the twentieth century. We argue that Heerlen is undergoing a process of revitalisation that creates social personae, embedded locally, which are labelled tuupisch (typical). From a normative perspective, performances of identity and memory attributed and/or imagined as linked to this tuup (type) are often parodic and hybrid in character. Through an analysis of various examples, the paper demonstrates the critical potential of such hybrid languagecultural practices to contest dominant perspectives on the city’s mining heritage, to renegotiate place-based identities, and to establish new forms of cultural memory

Biografieën auteurs

Leonie Cornips, Sociaal Historisch Centrum voor Limburg

Prof. dr. Leonie Cornips (°1960) studeerde Nederlandse taalkunde aan de Universiteit van Amsterdam en promoveerde in 1994 aan die universiteit op Syntactische variatie in het algemeen Nederlands van Heerlen. Zij is senior onderzoeker sociolinguïstiek aan het Meertens Instituut (KNAW) in Amsterdam en hoogleraar taalcultuur in Limburg aan de Universiteit Maastricht. Zij doet onderzoek naar de constructie van lokale identiteit door talige praktijken in Limburg. Meer taalkundig van aard zijn haar onderzoeken naar de eerste en tweede taalverwervingsprocessen van het Nederlands bij jonge kinderen, het ontstaan van nieuwe Nederlandse variëteiten zoals het Marokkaans- of Turks-Nederlands in de Randstad.

Louis van den Hengel, Sociaal Historisch Centrum voor Limburg

Dr. Louis van den Hengel (°1978) studeerde klassieke talen en archeologie aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Daarnaast specialiseerde hij zich in de genderstudies en feministische theorie. In 2009 promoveerde hij aan de Radboud Universiteit op de studie Imago: Romeinse keizerbeelden en de belichaming van gender (cum laude). Sinds 2010 is hij verbonden aan de Universiteit Maastricht waar hij zich bezighoudt met onderwijs en onderzoek op het snijvlak van de gender- en cultuurwetenschappen. Zijn onderzoek gaat over lichamelijkheid in de hedendaagse performance kunst en richt zich onder andere op het werk van de Servische kunstenaar Marina Abramovic.

Downloads

Gepubliceerd

01-12-2018

Citeerhulp

Cornips, L., & van den Hengel, L. (2018). Revitalisering van het mijnverleden in Heerlen door hybride taalculturele praktijken. Studies over De Sociaaleconomische Geschiedenis Van Limburg/Jaarboek Van Het Sociaal Historisch Centrum Voor Limburg, 63, 280-311. https://doi.org/10.58484/ssegl.v63i12397

Nummer

Sectie

Artikelen